Mafia to już nie to, co kiedyś

25 lat po spektakularnym zabójstwie sędziów Borsellino i Falcone, sycyljiska mafia wciąż zatruwa serca i umysły mieszkańców Palermo. Pomimo oficjalnej celebry, którą najwyższe władze odprawiają co rok dla upamiętnienia śmierci sędziów, stosunek Sycylijczyków do całej sprawy jest niejednoznaczny. Twórcy filmu, przy udziale legendarnej fotografki mafii Letizii Battaglii, która gościła na naszym festiwalu w 2019 roku, ruszają z kamerą na ulice miasta, żeby spytać przechodniów o stosunek do zamordowanych sędziów. Odpowiedzi, jakie uzyskują, są szokujące. Sprawiają, że filmowcy postanawiają wyjaśnić, dlaczego państwu włoskiemu wciąż nie udało się pokonać problemu, który drąży Sycylię od setek lat. W ten sposób zaczyna się dochodzenie utrzymane w brawurowym stylu, przywodzącym na myśl filmy Federica Felliniego. Szalone śledztwo, podbijane cyrkową muzyką zahacza nawet o… samego prezydenta Włoch (rzecz jasna obywatela Palermo) i jego niejasne związki z Ingmarem Bergmanem.

Utrzymany w kpiarskim tonie film, zrealizowany z gigantycznym i absurdalnym poczuciem humoru, nie ucieka od ważnych moralnie pytań. Obserwując kolejnych bohaterów, wijących się w ogniu pytań, skrywających własne przerażenie pod maską żywiołowych gestów i powołujących się na wiecznie żywą zasadę omerty, kątem oka dostrzegamy prawdziwe zagrożenie, które pojawia się znienacka na drugim i trzecim planie. Wtedy śmiech więźnie nam w gardle.